روباه حیوانی است که در ادبیات فارسی به عنوان نماد حیله‌گری شناخته می‌شود. اما همین جانور زیبا و معصوم در قرون اخیر قربانی زیاده‌خواهی انسان‌هاست. خز در صنایع پوشاک کالای گرانبهایی محسوب می‌شود و پوست روباه یکی از مهمترین منابع تامین این ماده ارزشمند است. به همین علت در برخی کشورها در مزارعی روباه پرورش می‌دهند تا در زمان مقتضی پوستشان را بکنند… آن هم در شرایطی کاملا مخالف حقوق حیوانات و حتی اشیا!
روباه این حیوان جالب و بامزه، تقاص گناهانش در ادبیات فارسی را ظاهرا در غرب و شرق عالم پس می‌دهد. پوست باارزش این حیوان یکی از بهترین نمونه‌های خز است. اما همین پوست زیبا بلای جان این حیوان شده است. در کشورهای زیادی این حیوان تیره بخت در مزارعی مخصوص پرورش می‌یابد تا رشد کرده و در نهایت سلاخی شود. اما این قصه وحشتناک، تنها بخشی از سرنوشت تلخ این روباه‌ها است. چندی پیش گروهی از حامیان حیوانات به صورت مخفیانه وارد یکی از مزارع پرورش روباه در کشور فنلاند شده و تصاویر هولناکی ثبت کردند. فنلاند با تولید یک میلیون پوست خز روباه در سال، جز کشورهای پیشرو در این زمینه است. تصاویری که این گروه از روباه‌های این مزرعه پخش کردند بسیار تکان‌دهنده بود. روباه‌های زیادی تحت رژیم غذایی نامناسب پروار شده بودند تا پوست بیشتری از آنها به دست بیاید. روباه‌ها در قفس‌هایی نامناسب و در شرایطی غیربهداشتی نگهداری می‌شدند. اغلب روباه‌ها به بیماری‌های عفونی در ناحیه گوش و چشم دچار بودند که ناشی از رشد غیرطبیعی اندام‌های آنهاست. ظاهر این روباه‌ها آنقدر تغییر کرده بود که تشخیص این که آنها چه جانوری هستند برای من سخت بود! تماشای تصویر یکی از روباه‌ها به خوبی سرنوشت تلخ آنها را شرح می‌دهد.
زمستان پوستین افزود بر تن کدخدایان را
ولیکن پوست خواهد کند ما یک لا قبایان را
به دوش از برف بالاپوش خز ارباب می‌آید
که لرزاند تنِ عریانِ بی‌برگ‌و‌نوایان را
شعر شهریار به صورت شگفت‌انگیزی سرنوشت روباه‌های بیچاره را تشریح می‌کند. زندگی مصیبت بار این حیوانات روحم را می‌آزارد. در جستجوی در منابع مختلف متوجه شدم که این روش‌های غیرانسانی پرورش روباه فقط منوط به فنلاند نیست. چین نیز به عنوان دومین کشور در زمینه صنعت خز مزارع پرورش روباه زیادی دارد. تصاویری که از چین نیز منتشر شده نشان می‌دهد که روباه‌ها در این مزارع نیز زندگی پررنج و عذابی دارند و گاهی با روش‌هایی خشن کشته و دباغی می‌شوند. دو تصویر نیز از مزارع چین با شما به اشتراک می‌گذارم:
امیدوارم هیچ انسان علاقه‌مند به روباه این پست را نخواند و تصاویرش را نبیند!
2 نظرات در مورد “زندگی غم انگیز روباه چاق”
ظاهرا اون رباعی خاقانی دیگه به تاریخ پیوست که اینجوری شروع میشد
در مسلخ عشق جز نکو را نکشند
روبه صفتان زشت خو را نکشند
ظاهرا در سایر مسالخ روباه رو خیلی هم ناجور می‌کشند!
لیموجان متاسفانه در روزگاری هستیم که علاوه بر اینکه به روبه صفتان زشت خو رحمی نمی‌شود بلکه با سنگدلی به غایت تمام، دباغیشان هم می‌کنند.