لوئیس بونوئل در اندیشه اغلب مردم به عنوان یک فیلمساز صاحب سبک جای گرفته است. اما نکته جالب در مورد او این است که بونوئل را نمی توان فقط محصور به دنیای فیلمسازی دانست. بونوئل در عرصه نویسندگی نیز مورد ستایش قرار گرفته است. نوشته های سورئالیستی لوئیس بونوئل تحت عنوان بونوئلی‌ها جذابیت های فراوانی دارد. در اینجا بخشی از بونوئلی ها که به خوبی احساسات را به پیژامه ها نسبت داده است را با هم مطالعه خواهیم کرد:
بونوئلی ها شامل نوشته هایی است که لوئیس بونوئل قبل از تبدیل شدن به یک فیلمساز حرفه ای تحریر کرده است. در بخشی از کتاب، بونوئل به بیان واکنش های اشیا می پردازد. در قسمتی از آن می خوانیم:
یک بار در حال خواندن کاغذی بودم که ناگهان فریاد بلندی را از سمت گنجه لباس ها شنیدم. پیژامه های درجه یک من، که تازه هم خریده بودمشان، با پرتاب خود به کف اتاق، دسته جمعی خودکشی کرده بودند. شوک من وقتی کامل شد که دریافتم درست در همان لحظه داشتم مطلبی می خواندم مربوط به آتش سوزی عظیمی در انبار بزرگ منسوجات ، همان مغازه ای که آن ها را از آنجا خریده بودم. شعله های یغماگر، کاملا نابودش کرده بودند. آیا ممکن است پیژامه ها مرگ برادرانشان را خوانده، یا آن را حس کرده بودند؟ نمی دانم؛ اما حقیقت این است که عاطفه کیفیتی است مربوط به غیر جانداران.
بونوئل این متن زیبا و اثرگذار را در سال 1923 زمانی که تنها 23 سال داشت در شهر لاکرونا اسپانیا نوشته است. همین موضوع عمق اندیشه او را نشان می دهد.
در دنیای امروز و با توجه به حوادثی که پیرامونمان می گذرد می توان به طور کامل عاطفه و احساسات را به غیرجانداران نسبت داد. گاهی اخبار چنان وحشتناک است که نمی شود باور کرد که همکنون در این دوره همچنان برای برخی افراد زندگی سایر همنوعانشان تا این اندازه خار شمرده می شود.
مطالب برگزیده: ماجرای سوسکی در رستوران از ریچارد شارف
شما احساسات را به کدام نسبت می دهید؟ انسان ها یا پیژامه ها؟
