ارنستو چگوارا (1967-1928) پزشک، مبارز و نظریه پرداز انقلابی است که به عنوان نماد مبارزه با آمریکا در کشورهای آمریکای لاتین شناخته می شود. سخنان و کردار چگوارا و تلاش او برای مبارزه با استعمار آمریکا در طول سالیان گذشته توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. در این شعر زیبا چگوارا به خوبی توصیف کرده است که می توانست به جای آن که دردسرهای مبارزه را انتخاب کند یک زندگی جذاب داشته باشد:
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺷﺎﻋﺮﯼ ﺑﺎﺷﻢ
ﻭﻟﮕﺮﺩِ ﻗﻤﺎﺭﺧﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﺑﻮﯾﻨﺲ ﺁﯾﺮﺱ
ﻣَﺤﻔِﻞ ﻧﺸﯿﻦِ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﺯﻥ ﻭ ﺍﻣﻀﺎﺀ ﻭ ﺍﻋﺘﯿﺎﺩ .
ﻧﻮﺣﻪ ﺳﺮﺍﯼِ ﮔﺬﺷﺘﻪﻫﺎﯼ ﻣُﺮﺩﻩ
ﮔﺬﺷﺘﻪﻫﺎﯼ ﺩﻭﺭ
ﮔﺬﺷﺘﻪﻫﺎﯼ ﮔﯿﺞ.
ﺍﻣﺎ ﺗﺎ ﮐﯽ …؟
ﺍﺯ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﮔﻔﺘﻦ
ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﺮﻭﺩﻥ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ،
ﻭ ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺍﺯ ﺍﻣﺮﻭﺯ
ﻭ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﻭﻩِ ﺁﺩﻣﯽ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ
ﻭ ﻏﻔﻠﺘﯽ ﻋﻈﯿﻢ
ﮐﻪ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺭﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺷﺎﻋﺮﯼ ﺑﺎﺷﻢ
ﺑﯽ ﺩﺭﺩ، ﭘُﺮﺍﻓﺎﺩﻩ، ﺧﻮﺩﭘﺴﻨﺪ،
ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮﺩﺍﺭِ ﭘﺘﯿﺎﺭﮔﺎﻧﯽ ﮐﻪ
ﺑﺮ ﺳﺘﻤﺪﯾﺪﮔﺎﻥِ ﺗﺮﺱ ﺧﻮﺭﺩﻩ
ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.
ﻣﯽﺩﺍﻧﻢ!
ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﮐﻠﻤﻪ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﻨﺪ،
ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﻠﻤﺎﺕ
ﺷَﻘﯽﺗﺮﯾﻦ ﮔﻠﻮﻟﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﯽﺳﺎﺯﻧﺪ،
ﭼﺎﺭﻩ ﭼﺮﯾﮑﯽ ﭼﻮﻥ ﻣﻦ ﭼﯿﺴﺖ؟
ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺭﺍﻫﮕﺸﺎﯼِ ﺁﮔﺎﻫﯽِ ﺁﺩﻣﯽ ﺳﺖ
ﻭ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ
ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻌﻨﺎﯼِ ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﻣﺘﺤﺪ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺷﺪ:
ﮐﻠﻤﻪ، ﮐﻠﻤﻪ ﻧﺠﺎﺕ!
ﻣﺮﺩﻡ
ﺗﺮﺍﻧﻪﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﻣﯽﻃﻠﺒﻨﺪ.
شاعر: ارنستو چگوارا
چگوارا در سال 1948 برای تحصیل در رشته پزشکی وارد دانشگاه بوینس آیرس شد. در سال 1950 او با دوچرخه خود که موتوری او آن نصب شده بود سفری 4500 در شمال آرژانتین داشت. در سال 1951 نیز با یک موتورسیکلت 8000 کیلومتر در آمریکای جنوبی سفر کرد. مشاهده رنج مردم در این سفرها آغازگر اندیشه های انقلابی چگوارا شد. احتمالا در پایان همین سفرها چگوارا تصمیم گرفت یک مبارز باشد تا شاعری در کافه های بوینس آیرس…
چگوارا سرانجام با همکاری سازمان سیا در سال 1967 در بولیوی دستگیر شد. 2 روز بعد نیز با دستور رئیس جمهور بولیوی کشته شد. میشل لووی نویسنده برزیل یکی از زیباترین و خلاصه ترین تفسیرها را از چگوارا را این چنین ارائه داده است: ” کسی که در استفاده از قلم و مسلسل به یک اندازه مهارت داشت.“
نظر شما درباره چگوارا و مبارزات انقلابی او چیست؟
2 نظرات در مورد “ارنستو چگوارا می توانست شاعری خوشگذران در کافه های بوینس آیرس باشد”
چی تو سر چگوارا میگذشته که شعر و ادبیات و پزشکی رو گذاشته کنار و مبارز راه آزادی شده؟
اونم راهی که همش فرار و جنگ و نبرد بوده!
چگوارا را دوست دارم. شخصیت چندبعدی و پیچیده‌اش برایم یادآور مردان بزرگ تاریخ است که تمام عمر برای رسیدن به هدفی آزار دیدند و صرفا پس از مرگ به طور درستی شناخته شدند.