علی زندوکیلی (1365) خواننده ایرانی است که فعالیت حرفه ای خود را در دهه 80 شمسی آغاز کرد. دهه 90 را می توان اوج فعالیت‌های او دانست. جایی که زندوکیلی تیتراژ سریال‌های تلویزیونی بسیاری را خواند. انتشار قطعه لالایی در میانه دهه 90 زندوکیلی را به اوج شهرت و محبوبیت رساند. این آهنگ برنده تندیس طلایی قطعه برتر موسیقی تلفیقی و تجربی به انتخاب مردم از چهارمین جشن سالانه موسیقی ما گردید. متن ترانه، موسیقی و صدای زند وکیلی همگی بی نظیر است.
نام قطعه : لالایی
خواننده: علی زندوکیلی
آهنگساز: علیرضا افکاری
تنظیم: سعید زمانی
ترانه سرا: افشین مقدم
سال انتشار: 1395
متن کامل ترانه لالایی از علی زندوکیلی:
لالا کن دختر زیبای شبنم، لالا کن روی زانوی شقایق
بخواب تا رنگ بی مهری نبینی، تو بیداریه که تلخه حقایق
تو مثل التماس من میمونی، که یک شب روی شونه هاش چکیدم
سرم گرم نوازش های اون بود، که خوابم برد و کوچش رو ندیدم
حالا من موندم و یه کنج خلوت، که از سقفش غریبی چکه کرده
تلاطم های امواج جدایی، زده کاشونمو صد تکه کرده
دلم میخواست پس از اون خواب شیرین، دیگه چشمم به دنیا وا نمیشد
میون قلب متروکم نشونی، دیگه از خاطره پیدا نمیشد
صدام غمگینه از بس گریه کردم، ازم هیچ اسم و هیچ آوازه ای نیست
نمیپرسه کسی هی در چه حالی، خبر از آشنای تازه ای نیست
به پروانه صفت ها گفته بودم، که شمعم میل خاموشی من نیست
پرنده رو درختم آشیون کن، حالا وقت فراموشی من نیست
ترانه اثر بسیار زیباست. احساس در آن موج می زند.
“بخواب تا رنگ بی مهری نبینی تو بیداریه که تلخه حقایق…”
برای آنکه ترانه ای در روح و جان من جا خوش کند باید سه ویژگی داشته باشد:
1- ترانه آن را دوست داشته باشم.
2- صدای خواننده به دلم بنشیند.
3- موسیقی آن جانم را نوازش دهد.
آهنگ لالایی هر سه ویژگی لازم را برای من دارد. امیدوارم از شنیدن آن لذت ببرید.
شما کدام مورد را در این آهنگ بیشتر دوست دارید متن ترانه یا صدای خواننده یا موسیقی دلپذیر آن؟
2 نظرات در مورد “آهنگ لالایی از علی زندوکیلی”
علی زند وکیلی هم از خوانندگان محبوبم است.فکر نکنم در پرونده خود آهنگی داشته باشد که نتواند از آن دفاع کند .از روسری آبی بگیرید تا همین لالایی و به سوی تو تا نقاب و باورم کن و این آخرینش بی تفاوتی که بسیار دوستش دارم .
لالایی هر سه مورد از مواردی که گفتید را دارد ،خواننده و ترانه و آهنگ خوب .و همین باعث دلنشینی کار می‌شود .غمی که ترانه دارد انسان را اذیت نمیکند .لااقل من اذیت نشدم .من این نوع ترانه هارا دوست دارم .
نمیپرسه کسی هی در چه حالی، خبر از آشنای تازه ای نیست(مکث این قسمت خواننده رو دوست دارم)
به پروانه صفت ها گفته بودم، که شمعم میل خاموشی من نیست
پرنده رو درختم آشیون کن، حالا وقت فراموشی من نیست
نمیدونم چرا یاد این شعر محمود درویش افتادم الان .
ما در دلتنگی دستی نداشتيم؛
و در فاصله‌ای كه داشتيم، هزار دست داشتيم!
سلام بر تو كه حقيقتا دلتنگِ توام؛
و سلام بر من، برای آنكه دلتنگم…
برخی آثار موسیقی خاصیت عجیبی دارند، همان بار نخست که گوشت را می‌نوازد، در می‌یابی که این آهنگ را در آینده بارها خواهی شنید و حس ماندگاری در تو ایجاد می‌کند.
آهنگ لالایی علی زندوکیلی جز همین دسته از آثار است.
اما این آهنگ برایم حس پارادوکسی دارد. این ترانه جز آثاری است که شنیدنش مرا اندوهگین می‌سازد. شاید همین دلیل باعث شده بود که لااقل در سه ماه گذشته حتی یکبار هم آن را برای خودم پلی نکنم. اما امروز سه یا چهاربار پیاپی به او گوش سپردم و اندوه دلخواهی به دست آوردم.
ممنون از آقای مقدم بابت ترانه زیبایی که سرودند.